جلسه ۱۰۰ – ۱۴ فروردین ۱۳۹۷ مرحوم آقای خویی در محل بحث مساله‌ای را ذکر کرده‌اند که مرحوم محقق قبلا طرح کرده بودند. ایشان به مناسبت مسائل مشارکت در قتل مساله‌ای را مطرح کرده‌اند که اگر حیوان و انسان در قتل شخصی مشارکت کنند، هم قصاص ثابت است و هم
برچسب: موجب قصاص
جلسه ۹۶ – ۲۲ اسفند ۱۳۹۶ مرحوم محقق در مرتبه چهارم از مراتب تسبیب، به بحث اشتراک هم اشاره کرده‌اند و این بحث خروج از فرض مراتب تسبیب است و حتی موارد شرکت در مباشرت هم را هم شامل است و در حقیقت منظور ایشان از سببیت، عدم انفراد در
جلسه ۸۰ – ۲۳ بهمن ۱۳۹۶ الخامسه لو قطع واحد یده و آخر رجله فاندملت إحداهما ثم هلک فمن اندمل جرحه فهو جارح و الآخر قاتل یقتل بعد رده دیه الجرح المندمل. مرحوم محقق فرموده‌اند اگر دو نفر در سبب بدوی قتل شریک باشند اما سببیت فعلی بقائا منحصر در
جلسه ۷۶ – ۱۵ بهمن ۱۳۹۶ بحث در مرتبه چهارم از مراتب تسبیب بود. صورت چهارمی که مرحوم محقق در این مرتبه تصویر کرده‌اند این است: الرابعه لو جنى علیه فصیره فی حکم المذبوح و هو أن لا تبقى حیاته مستقره و ذبحه آخر فعلى الأول القود و على الثانی
جلسه ۷۰ – ۴ بهمن ۱۳۹۶ در ادامه مرحوم محقق به صورت سوم از مرتبه چهارم تسبیب پرداخته‌اند. مرتبه چهارم جایی بود که اراده شخص سوم، در وقوع جنایت موثر بود. الصوره الثالثه لو شهد اثنان بما یوجب قتلا کالقصاص أو شهد أربعه بما یوجب رجما کالزنا و ثبت أنهم
جلسه ۶۶ – ۳۰ دی ۱۳۹۶ مساله بعد که در کلام مرحوم آقای خویی ذکر شده است مساله اکراه بر کمتر از قتل نفس است. لو اکره شخصا على قطع ید ثالث معینا کان أو غیر معین و هدّده بالقتل ان لم یفعل جاز له قطع یده و هل یثبت
جلسه ۶۳ – ۲۵ دی ۱۳۹۶ مساله‌ای مرتبط به مباحث گذشته باقی مانده است که در کلام محقق و دیگران مذکور است اما مرحوم آقای خویی به آن اشاره نکرده‌اند. مساله مباشرت صبی ده ساله در قتل است. مرحوم آقای خویی مطلقا فرمودند اگر مباشر قتل، صبی نابالغ باشد قصاص
جلسه ۱۹ – ۲ آبان ۱۳۹۶ مسموم کردن بحث در جایی بود که غذای مسمومی را در اختیار دیگری بگذارد گفتیم چند صورت محل بحث است: گاهی مقتول دارای اراده مستقل و تام است یعنی هم ممیز است و هم به مسموم بودن غذا و ترتب قتل بر آن عالم
جلسه ۱۶ – ۲۹ مهر ۱۳۹۶ مساله‌ای که مرحوم آقای خویی ذکر کرده‌اند مساله قتل با سحر است. آیا قتل با سحر موجب قصاص است؟ این مساله هم در مورد استناد است و لذا ربطی به قتل عمد ندارد بلکه در مورد همه اقسام جنایت و قتل قابل تصور است.
جلسه ۱۰ – ۱۸ مهر ۱۳۹۶ فاصله بین جنایت و مرگ مساله دومی که در کلام مرحوم آقای خویی مطرح شده بود این بود که در ترتب حکم عمد عدم فاصله بین جنایت و مرگ شرط نیست. گفتیم شبهه مطرح شده در اینجا صدق عمد و عدم صدق عمد نیست
جلسه اول – ۱۹ شهریور ۱۳۹۶ جلسه ۲ – ۲۰ شهریور ۱۳۹۶ جلسه ۳ – ۲۱ شهریور ۱۳۹۶ جلسه ۴ – ۲۲ شهریور ۱۳۹۶ جلسه ۵ – ۲۵ شهریور ۱۳۹۶ جلسه ۶ – ۲۶ شهریور ۱۳۹۶ جلسه ۷ – ۱۵ مهر ۱۳۹۶ جلسه ۸ – ۱۶ مهر ۱۳۹۶ جلسه ۹